Halverwege
Bijdrage wethouder Marten Japenga
Als jullie deze nieuwsbrief onder ogen krijgen dan zijn we als college precies twee jaar onderweg. Op 2 juni 2022 werden we als nieuw college geïnstalleerd. Met de coalitie hebben we een akkoord gesloten en als college hebben we op basis daarvan een collegeprogramma gemaakt. Daar staat heel wat in. We werken aan de uitvoering van dat programma. Dat gaat overwegend goed. Niet alles gaat goed en daar werken we dan ook weer met elkaar aan om het beter te doen. Sommige zaken heb je invloed op, daar moet je de goede dingen doen; er zijn ook zaken waar je geen invloed op hebt, die moet je waarnemen en je niet al te druk over maken. Zo’n collegeprogramma is geen exact spoorboekje. We volgen de richting en werken er aan, maar er komen ook zaken op je af waar we niet mee gerekend hebben bij de coalitievorming. Voor mij zijn dat bijvoorbeeld onderwerpen als PFAS en de kinderboerderij en nu ook de bezuinigingen waar we volop mee van doen hebben.
PFAS is een onderwerp dat in het afgelopen jaar veel tijd heeft gekost. Er was een uitzending van Zembla waarin vermeld werd dat de normen voor PFAS 250 keer overschreden werden. Alarmerend, maar ook een deel van het verhaal. Zembla gaf in een bijzin aan dat het om nog niet vastgestelde normen gaat. Maar dat laatste hoor je dan niet in de media. Met zoiets ben je zomaar heel wat tijd kwijt om dat met elkaar recht te breien, vooral wat communicatie betreft, om de maatschappelijke onrust in goede banen te leiden. We hebben Chemours aansprakelijk gesteld als gemeente voor de gevolgen van de uitstoot en tegelijkertijd hebben we vorig jaar ook een brief geschreven naar de ECHA (European Chemicals Agency) om de lijn van 0-uitstoot te bepleiten. Zo werken we op meerdere fronten (ook regionaal) samen om de uitstoot te laten stoppen en om de gevolgen aan te laten pakken.
De kinderboerderij is een ander onderwerp dat we niet hadden voorzien. Er waren bestuurlijke perikelen en we hebben vanuit het college een interim bestuur gevormd waar ik als voorzitter in kwam. We dachten in een half jaar de tijdelijke klus wel weer over te kunnen dragen maar het heeft veel meer tijd gevraagd dan gedacht. Nu is de verwachting dat we rond de zomervakantie het bestuur weer kunnen overdragen aan nieuwe mensen.
Ook de bezuinigingen waren niet voorzien in deze omvang. Daar moet je met elkaar dan toch een extra slag in maken. En zo blijft het werk als wethouder zeker boeiend en intensief. Als partij, of als raadslid of wethouder, krijgen we veel te maken met kritiek, zeker ook in de sociale media. Af en toe is het ook terecht. Dan moet je je hand in eigen boezem steken en leren. Heel vaak is het ook onterecht, wordt iets opgeblazen of is het in de sfeer van de beste stuurlui staan aan wal. Ik heb daarom respect voor onze ChristenUnie-genoten die in de gemeenteraad als raadslid of als burgerlid of ondersteuner, maar ook als bestuurslid het werk zo goed mogelijk en constructief als mogelijk doen, ook al is er soms tegenwind.
